Ma Mere





Filmin en büyük sorunu yönetmenlik tercihlerinden kaynaklanıyor.. Hatta öyle ki, filmi Isabelle Huppert bile kurtaramıyor: Kitabını okumadım, ancak, filmin kendisi kadar sığ olmadığını düşünüyorum: Georges Bataille zira..

Filmde din meselesi hikayeye o kadar zorla iliştirilmiş duruyor ki, herhangi bi katkısı olmasını geçtim, filmi sü/rü../ndürüyor..
Sevişme sahneleriyse fecii yapay: "Doğal.." bi sevişme sahnesi çekmenin ne kadar zor olduğunu bi kez daha ispatlıyor-
doğal olucam diye uğraşırken ortaya fecii itici sahnelerin çıktığı filmler çöplüğünü de es geçmemek lazım, ama konu bu diil :))

Filmin el atmadığı dürtü yok gibi: S&M başı çekiyor, teşhir-röntgense peşinden geliyor, finalinde nekrofilliğe de şöyle bi dokunuyor: Ve tabii ki, adını aldığı ensest..
Ancak, film, tüm bu dürtüleri öyle bi işliyor ki, açıkçası hiçbi anında etkileyici ol/mayı başar../amıyor-

"Korkutucu derecede ciddisin.. Sen de çook ciddisin.. O ciddi suratı takınma, lütfen.." gibi repliklerin havada uçuştuğu bi filmin böylesine tökezliyor olabilmesi/kendini fazlasıyla ciddiye alabilmesi de ayrıca ironik..

Kısaca toparliym, hem uykum da geldi: Ele aldığı meseleyi ahlaki sorgulamalara girişmeden işlemesi filmin enn büyük artısı, ama ne yazık ki bu naif çaba yeterli olamıyor..

Isabelle Huppert her zamanki gibi muhteşem.. Sadece yüzünü izlesek bile yeter: Öylece baksın bize -hep..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
 
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivs 3.0 Unported License.