Home

Ursula Meier'ın ilk kurmaca filmi: Şimdi kendisinin önceki işlerini bilmiyorum ve fakat, bu film sonrasında hakkında şöyle bi intiba uyandı bende: Kendisi Isabelle Huppert-sevicilerinden, ahah-

hiç de yalnız olmadığımızı biliyorum: Bi sonraki filminde de Isabelle Huppert'le çalışıyor-

bu yönünü fecii takdir ediyorum, taptığım oyuncuyu ikna etmek o kadar kolay diil: Tarantino'ya "hayır.." demişliği var..

Ve fakat, filmini izlediğinizde Meier'ın Chabrol-Haneke kırması bi iş çıkardığını görüyorsunuz: Üslup bakımından Haneke'yi fazlasıyla andırıyor bir, ikincisi Haneke ve Chabrol'un da -hep, tercih ettiği mesafeli bi yaklaşımı benimsemiş görüyorsunuz-

belgeselcilikten geliyor oluşunun da etkisi vardır tabii bunda, ve fakat daha başka bişiiler de var-

sonraki filminde kendi üslubunu daha ii oturtur, umarım..

Filmin yarattığı karakterler fazlasıyla tek boyutlu: Aynı karakterler Haneke filminde sizi rahatsız etmez, bilakis anlatıyı desteklerken, bu filmde evin büyük kızının sürekli sigara içiyor oluşu, fecii karikatürize kalıyor-

ya da küçük kızın tehlikeyi kontrol edişi filan..

Anne-baba karakterleri de fazlasıyla yüzeysel-

babanın krizlerini inandırıcı bulamıyorsunuz misal..

Diyelim film, bunları önemsemiyor (ki, öyle..) ve fakat, anlatısı da yeterince inandırıcı diil, dahası olamıyor: Karakterler Der Siebente Kontinent'i fazlasıyla andıran bi "her şeyden kurtulmalıyız.." hissiyatına bürünmüşken, siz kendinizi kaptıramıyorsunuz: Chabrol-Haneke kırması buz gibi anlatım bi zaman sonra zorlamaya dönüşüyor: Marthe gibi, elinize balyoz alıp, her şeyi yıkmak istiyorsunuz..

Isabelle Huppert'se, olağanüstü -hep..