Frozen

'10 yapımı Adam Green gerilimi Frozen, güzel (hatta basbayağı korkutucu..) bir fikri merkezine alıp sündürdükçe eskiten, eskittikçe ciddiye alınması zorlaşan bir film..

[Filmle tanışma hikayemse daha dün akşama dayanıyor, ülkesinden gelen sevgili yaratığı getire getire bu filmi getimiş yanında, kuzeyli adamların espri kabiliyetleri olmadığının uzun süredir farkındayım da, böylesine kötü bir şakayı da kaldırabilecek durumda değildim: Kayak severim, ancak öğrendiğimden beri klasik kayakla kayarım, snowboard korkum hep vardı-

motosiklet korkum gibi.. Kendisi sayesinde iki sene önce snowboard korkumu yenip iyi-kötü kaymaya başlamış, geçen sene kendimce intermediate olmuştum, upperlığa terfi etmenin keyfini çıkarmak içinse bu yılbaşında kuzey turu yapmıştık vs..]

neysse,, sadece haftasonları hizmet veren bir kayak merkezine kaymaya gelen 3 kayakçının telesiyejde mahsur kalmasını konu eden film, özellikle bacak kırılma sahnesiyle içinizi bir tuhaf etmeyi ciddi anlamda başarıyor..

Ve fakat, kurt saldırısı gibi "abartı.." gerilim trüklerine başvurmasıyla filmden uzaklaşmaya başlıyorsunuz: Günler geçmesine rağmen karakterlerin donmaması da ayrı bir hikaye..

Şöyle bir alıntı yapayım:

"Open Water'da, bir çiftimiz okyanusun ortasında kalıyorlar, yemekleri yok ve köpek balıkları gelip gelip gidiyor.. Isınmak için işiyorlar, sonunda köpek balıkları saldırıyor filan..

Paranormal Activity'deyse, yine bir çiftimiz var ve onlar da evdeler.. Kıza musallat olan şeytan, onu rahatsız ediyor filan..

Şimdi germek için, öyle müthiş efektlere, devasa bütçeye gerek yok: Bu iki filmin de temel sorunu, ele aldıkları meseleyi sündürmeleri: Öyle ki, iki film de derdini uzun metrajda değil de, orta metrajda da gayet iyi anlatabilirler-

burada "sadece korkunç anlar filmde olsun.." demiyorum tabii..

Bu filmlerin dramatik derinliği yok.. Karakterler olayın gerçekliğine kaptırıp çığlıklara ya da gözyaşlarına bulanabilirler ve fakat film/ler, dramatik derinlikten yoksun oldukları için bu his seyirciye bir türlü geçmiyor, geçemiyor..

The Exorcist'i çok severim misal ben: Yani, paranormal Activity'nin de başına oturduğumda filmin anlattığına inanmaya dünden razıyım.. Ve fakat zaman geçtikçe, filme verdiğim kredi tükeniyor da tükeniyor, öyle ki, daha yarısı olmadan filmden nefret eder hale geliyorum.. Bunun sebebi, filmin hakkaten gerilim yaratma konusundaki beceriksizliği: "İnanmayan ve sevgilisini korumak için mücadele eden çocuk.."la, "ne yapacağını bilemez haldeki korkan kız.."ın çatışması fecii şekilde çuvallıyor.. Karakterler öylesine yüzeysel ki, tepkilerine inanmak da mümkün olmuyor haliyle-

open Water'daki gibi..

Paranormal Activity'deki şeytan ani ses efektleriyle korkutsa da, film, bütün olarak değerlendirildiğinde fecii şekilde başarısız-

exorcist'te korku anları, dramatik yapıya hizmet için varlar, bu filmse korku anlarını izletmek için dolgu malzemesiyle kaplanmış bi vaziyette.."

ug tek, 04.01.'10, ekşi sözlük..

Frozen'da da tüm o mahsur kalma ve çocuk öldükten sonraki beginner kayakçı kız arkadaş ve en yakın arkadaşını kaybetmiş advanced kayakçı çatışmaları hiç de tat vermiyor.. Ve alıntıda da belirttiğim gibi, korku/gerilim anlarını izletmek için dolgu vazifesi görüyorlar..

Ancak alıntıda saydığım ve tür olarak baktığımızda survival-film/ler, gayet insani bir nitelik taşıdığından çekilmeye ve beğenilmese de izlenmeye devam ediliyorlar.. Da, kayak meraklıları bence uzak dursunlar bu filmden, hiç aklınızda bile yokken telesiyej korkusu zerk edebiliyor bünyenize zira film..