Slaughtered Vomit Dolls

[Rehabilite dönemi..]

Lucifer Valentine'ın '06 yapımı filmi Slaughtered Vomit Dolls, hakikaten de her mideye (izleyici demedim..) göre olmayan, yönetmeninin n/ickinden film ismine, kamera hareketlerinden diyaloglarına, görüntülerinden mizansenlerine, işkence ve kusma sahnelerinden ses bandına kısaca her şeyiyle çok ama çok aşırı bir film.. Film bile demeye dilim varmıyor açıkçası, zira, uzun bir video-art çalışmasını fazlasıyla andıran filmin, mecra olarak neden sinemayı seçtiği de ayrı bir soru/n.. Cidden abi "neden sinema??"

Bir yanda yönetmenin satanist manifestosu, diğer yandaysa blumik bir striptizcinin hikayesi.. Bu iki hikaye bir araya geldiğinde görece izlenir de, yönetmen kendisini bir türlü tutamıyor.. Yönetmen kendisini o kadar ciddiye alıyor ki, en uzun planı ~10'' bile zor sürüyor.. Dogma'ya rahmet okutacak bir kamera kullanımı da işin içine girince filmi görsel açıdan izlemek gerçekten zor bir deneyime dönüşüyor-

iltifat olarak söylemedim bunu: Yani karşımızda Irreversible'ın bar sekansı gibi bir kaotik bir güzellik yok..

Ne var?? Gerçekten fazlasıyla kasılmış/-tırılmış bir görüntü yönetimi var: Berbat kelimesinin bile karşılayacağından şüpheliyim, ahah..

Ve tüm bunlar yetmezmiş gibi, ses bandında satanic-voice-over var: Oyuncuların seslerini yavaşlatarak "koyu.." tonlar elde etmeye anlaşılan pek bayılan yönetmenimiz, işin ucunu bir türlü tutturamamış-

misal, açılış bölümündeki o manifesto bölümünde "şık.." durmasına rağmen, sonradan bildiğin sıkıyor, bayıyor, "öf, yeter ulan!!" dedirtiyor..

Öhm, neysse,, filmin hikayesiyse şöyle-

dvdsindeki açıklama olmasaydı, bunu bile yazamazdım -cidden: 19 yaşındaki striptizci kızımız Angela, adını söyledikten sonra dişlerini birbirine vurmaya başlıyor istem dışı: Kalçaları morluklar içinde ve balerin olma hayalindeki Angela, bir fahişeye "dönüşüyor.." Uyuşturucu (da..) kullandığı ortada olan Angela'nın bir başka problemi de (muhtemelen -yine, uyuşturucudan kaynaklanan..) blumia ve (-yine, uyuşturucudan kaynaklanan..) halüsinasyon/paranoya sorunu var-

metamfetamin, eet-

filmde uyuşturucunun lafı bile geçmiyor..

Ayrıca, üç "infaz.." da izliyoruz filmde: İkisi '94, biri '02 tarihli.. Son derece kötü bir efekt tasarımına sahip bu sahnelerden en "güzel.."i, '02 yılına ait olanı..

Periyodik olmayan aralıklarla kusulan filmde, bazı mizansenlerin kurgulanışı yüzünden, yüzünüze kusuluyor.. Bazı kusmuklar gerçek değilken, bazıları gerçek filan..

Aslında yönetmen saçmalamasa, filmle alakası bile olmayan kişisel düşünce/inançlarını zorla enjekte etmeseydi (ki, Satanist manifestodan ziyade delüzyonal bir ergen karalamasına benziyor söylenenler..), üzerine de içeriği taşımaktan ziyade "eh, ilginçlik olsun hocu: Hem sanatsal görünür.." minvalindeki eklemlenmiş kamera hareketlerini, ses miksajını filan dengeleyebilse ve ana konusu olan striptizcinin fahişeye dönüşümüne odaklansaydı, ortaya gerçekten etkili bir film (hatta yarı-belgesel..) bile çıkabilirdi.. Çünkü film merkezindeki konuyu teğet geçmeye öylesine hevesli ki, hiçbir şey söylemiyor.. Kaçan büyük bir fırsat bu açıdan Slaughtered Vomit Dolls..

neysse,, animasyon sonrasında böyle bir filme ihtiyacım vardı benim: Devamı da gelecek, ahahha..