Hayao Miyazaki'nin yazıp yönettiği '86 yapımı filmi Tenkû no shiro Rapyuta, oldukça etkili bir iş..
Hikayesi şu şekilde: Laputa adlı bi uçan ada var.. Orada yaşayan halk, dünyaya inmeye karar veriyor ve orada yaşamaya başlıyorlar.. Ada'daki robot-hizmetkarlar orada kalıyorlar.. Uzun yıllar bu şekilde geçiyor.. Ve Laputa efsaneye dönüşüyor.. Ta ki, Laputa'daki bi robot, dünyaya düşene kadar.. Devlete gizli ajan olarak hizmet veren Muska, çeşitli aramaları sonucu Sheeta'ya ulaşıyorlar: Sheeta'nın ailesinden yadigar kolyesi eterium adı verilen bi elementten yapılmış, ancak çok daha önemli bi işlevi var: Düşen robotun göğsündekiyle aynı sembolü taşıyor.. Anne-babası ölen Sheeta, adeta kaçırılıyor, bu sırada içinde bulundukları uçağa bi grup "korsan.." saldırıyor ve Sheeta, bi şehire, bi çocuun kucağına "düşüyor.." Pazu adındaki bi çocuk da, uçmaya meraklı: Çünkü babası bi asker olan Pazu, uçak yapıyor kendince: Amacı, babasının fotoğrafını çektiği Laputa'yı bulmak.. İki genç, hem devletin askeri birliklerinden, hem de korsanlardan kaçtıktan sonra yakalanıyorlar ve Sheeta, Pazu'nun hayatını kurtarmak için onunla görüşmemeyi kabul ediyor.. Pazu'ysa filmin diğer "kötü.." korsanlarıyla işbirliği yapıyor ve Sheeta'yla Laputa'yı kurtarmayı başarıyorlar..
Film, oldukça sağlam bi altyapıya sahip: Bunu da üzerinde yükseldiği alegoriden alıyor: Laputa'yı bi nevi "tanrının/-ların evi.." olarak görmek mümkün: Çoğu kültürde kendine yer bulan Sodom ve Gomore'yi yok eden felaketin Laputa kaynaklı olduğunu söylemesi de, filmin bu meramını daha kalın bi şekilde vurguluyor.. Ancak film bunu belirtse de, doğrudan tanrı vurgusu yapmıyor, ahiret inancı olmayan Şinto'ya göndermede bulunuyor: Laputa'nın kadim bi ağaç çevresinde şekillenmesi boşuna diil.. Robotların adadaki ekolojik dengeyi korumakla yükümlü olmaları da..
Doğayla bi arada uyum içinde yaşamayı unutan insana bi ağıt niteliğinde ilerliyor film: Yapılan görkemli araçların/silahların para kazanmaya hizmet ettiği, madenlerden çıkarılan kömürlerin araçları çalıştırmak için kullanıldığı düzenin çöküşü, yine bu anlayışla oluyor: Hatta bunu Muska'nın sorumluluğunda gerçekleştirmesi eleştirisini çok daha anlamlı kılıyor.. Zira, o "sıradan.." bi insan diil, Sheeta gibi kökleri Laputa'ya uzanıyor.. Film, bunları yaparken, gelişimi de dışlamıyor tabii: Kaze No Tani No Naushika'nın o "birlikte.."lik fikrini tekrarlıyor.. Sevgiyi de unutmuyor tabii :))
Hikayesi şu şekilde: Laputa adlı bi uçan ada var.. Orada yaşayan halk, dünyaya inmeye karar veriyor ve orada yaşamaya başlıyorlar.. Ada'daki robot-hizmetkarlar orada kalıyorlar.. Uzun yıllar bu şekilde geçiyor.. Ve Laputa efsaneye dönüşüyor.. Ta ki, Laputa'daki bi robot, dünyaya düşene kadar.. Devlete gizli ajan olarak hizmet veren Muska, çeşitli aramaları sonucu Sheeta'ya ulaşıyorlar: Sheeta'nın ailesinden yadigar kolyesi eterium adı verilen bi elementten yapılmış, ancak çok daha önemli bi işlevi var: Düşen robotun göğsündekiyle aynı sembolü taşıyor.. Anne-babası ölen Sheeta, adeta kaçırılıyor, bu sırada içinde bulundukları uçağa bi grup "korsan.." saldırıyor ve Sheeta, bi şehire, bi çocuun kucağına "düşüyor.." Pazu adındaki bi çocuk da, uçmaya meraklı: Çünkü babası bi asker olan Pazu, uçak yapıyor kendince: Amacı, babasının fotoğrafını çektiği Laputa'yı bulmak.. İki genç, hem devletin askeri birliklerinden, hem de korsanlardan kaçtıktan sonra yakalanıyorlar ve Sheeta, Pazu'nun hayatını kurtarmak için onunla görüşmemeyi kabul ediyor.. Pazu'ysa filmin diğer "kötü.." korsanlarıyla işbirliği yapıyor ve Sheeta'yla Laputa'yı kurtarmayı başarıyorlar..
Film, oldukça sağlam bi altyapıya sahip: Bunu da üzerinde yükseldiği alegoriden alıyor: Laputa'yı bi nevi "tanrının/-ların evi.." olarak görmek mümkün: Çoğu kültürde kendine yer bulan Sodom ve Gomore'yi yok eden felaketin Laputa kaynaklı olduğunu söylemesi de, filmin bu meramını daha kalın bi şekilde vurguluyor.. Ancak film bunu belirtse de, doğrudan tanrı vurgusu yapmıyor, ahiret inancı olmayan Şinto'ya göndermede bulunuyor: Laputa'nın kadim bi ağaç çevresinde şekillenmesi boşuna diil.. Robotların adadaki ekolojik dengeyi korumakla yükümlü olmaları da..
Doğayla bi arada uyum içinde yaşamayı unutan insana bi ağıt niteliğinde ilerliyor film: Yapılan görkemli araçların/silahların para kazanmaya hizmet ettiği, madenlerden çıkarılan kömürlerin araçları çalıştırmak için kullanıldığı düzenin çöküşü, yine bu anlayışla oluyor: Hatta bunu Muska'nın sorumluluğunda gerçekleştirmesi eleştirisini çok daha anlamlı kılıyor.. Zira, o "sıradan.." bi insan diil, Sheeta gibi kökleri Laputa'ya uzanıyor.. Film, bunları yaparken, gelişimi de dışlamıyor tabii: Kaze No Tani No Naushika'nın o "birlikte.."lik fikrini tekrarlıyor.. Sevgiyi de unutmuyor tabii :))
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder