Get Real

'98 yapımı Simon Shore filmi Get Real, ismini Steven'ın yazdığı makaleden alan, Patrick Wilde'ın kendi oyunundan uyarladığı senaryosuyla öne çıkan, etkileyici bir "come out" hikayesi..

Steven, liseye giden, eşcinsel bir genç: Tek arkadaşı, bir türlü ehliyet alamayan Linda.. Küçük kasabada daha çok gaylerin gittiği umumi tuvalette quickieler yaşayan Steven, bir gün okulun en popüler erkeğinin de "kafası karışık" olduğunu fark ediyor.. Birbirleriyle aşk yaşamaya başlayan ikili, John'ın gizli kalma isteği, Steven'ın "come out" olma tercihiyle yol ayrımına geliyor..

Bu açıdan filmin mutsuz finaline rağmen üzülmüyorsunuz: Çünkü film, başından beri koruduğu gerçekçi yaklaşımını sırf seyirciyi tavlamak için bozmuyor..  

Filmde herkes çeşitli yalanlar söylüyor: Linda'nın ilişki yaşadığı kişi, John, filmin açılışındaki yazar, Steven.. Aşk ilişkilerindeki tercihleriyle, dışarıya yansıttıkları arasında dağlar kadar fark var.. Steven'ın konuşmasında "benim gibi hissedenler vardır, değil mi??" sorusuna tek bir "evet" gelmemesinde kendini bulan bu durum karşısında heteroseksist tahakkümün ne boyutlarda olduğunu görebiliyorsunuz..

John'ın tutumu oldukça kaypak gibi görünse de, film onu yargılamıyor.. Çünkü gerçekten kafası karışık bir karakter John.. Steven 11 yaşından beri gay olduğunu "biliyor.. John'sa (keşke daha yetenekli bir oyuncu tarafından canlandırılsaydı..) bir önceki yıla kadar hiç böyle "düşünmemiş.." Yaşadığı deneyim sonrası ilk tepkisinin kaçmak olması, o kişiyle görüşmeyi kesmesi, filan.. Bilinciyle bilinçaltının girdiği mücadelenin ortasında.. Son tercihi de, bilinçaltının her zaman "bastırılan" doğası üzerine etüt olarak değerlendirilebilir.. Ancak oyuncunun yetersiz performansı yüzünden, bu sahnelerde ciddi inandırıcılık sorunu yaşanıyor..

Onun dışında filmin tek dürüst karakteri Linda için bile izlenebilir..

"E bu aynı Adele.."

"Abartma.."