4 Luni 3 Saptamâni Si 2 Zile

Cristian Mungiu'nun '07 yapımı filmi 4 Luni 3 Saptamani Si 2 Zile'yi sorumluluk üzerine bir etüt olarak incelemek istiyorum.. Hikayenin ana unsuru bence bu.. 

'87 Romanya'sında, kürtajın yasal olmadığı bir dönemde bir kadının kürtaj hikayesini dönem atmosferi bağlamında mükemmel anlatıyor film, ancak her şeyden öte bu Otilia'nın filmi: Varoluşçulukla da göbekten bağlı-

sartre, sen bizim her şeyimizsin..

Gabita, hamile kalmış, kürtaj olmak istiyor.. Yasal olmadığı için başka bir arkadaşından aldığı tavsiyeyle Bebe'ye ulaşıyor.. Ama ne ulaşmak.. Adamla anlaştığı hiçbir şeyi yapmıyor..

Bebe'nin söylediği oteli arayıp rezervasyon yapması gerekiyor.. "Yaptım" demesine rağmen, bir bahaneyle Otilia'yı gönderiyor; Otilia gittiğinde rezervasyonun yapılmadığını öğrenip, başka bir otel buluyor..

Bebe'yle kendisinin buluşması gerekiyor.. Ve fakat kendisi gidemeyeceğini belirtip, Otilia'yı gönderiyor..

Bebeğin kaç haftalık olduğu konusunda kesin bilgiler vermiyor.. 

Eksta otel ücreti yüzünden para bulması gerekirken, bulmuyor.. Bebe'yle yaşanan anlaşmazlık sonucunda Otilia, para yerine kendi bedeniyle ödüyor ücreti..

Görüldüğü gibi Gabita, kendi "sorunu"yla yüzleşmekten bile aciz: Evet, yakalandığı zaman hapse gireceğinin farkında olduğu için böyle davranıyor belki, ancak Otilia'yı da ateşe atmaktan çekinmiyor oluşu, sadece kendisini düşündüğünü öyle güzel vurguluyor ki.. 

Adi, Otilia'nın sevgilisi.. O gün tek istediği annesinin doğum gününe Otilia'nın gelmesi.. Otilia arkadaşını otelde bırakıp doğumgününe geldiğinde, ilk söylediği "çiçekleri unutmuşsun" oluyor.. Yemek masasında Otilia'nın ne kadar gerildiğini hissediyor; ancak sonradan anlıyoruz ki, bu gerilme Otilia'nın gerilimini paylaşmasından değil, ailesi gibi okumuş/cahil ayrımı yapmasından kaynaklanıyor.. Otilia "içime boşalma" dediği zaman, içine boşalmış misal geçende.. Otilia "ya ben hamile kalsaydım??" dediğinde "seninle evlenirdim.." diyor: Ancak bunu istediği için değil, tamamen böyle bir durum ortaya çıktığı için yapacak olması (b planı) aslında ne kadar hazırlıksız olduğunu imliyor.. "Şampanya patlayana kadar kal..", "şunu da ye, öyle git"e dönüşüyor.. Adi, Otilia'nın kalmasını kendisi için annesi/ailesi için istiyor..

Otele geri döndüğünde, bebeğin düştüğünü gören Otilia'ya ondan kurtulma görevi de düşüyor.. 

Otele geri döndüğündeyse Gabita'nın odada olmadığı-

acıkmış..

Eylemlerinin sorumluluğunu üstlenmekten kaçınan iki kişi de Otilia'nın en yakınları: Biri en yakın arkadaşı, diğeri sevgilisi.. Ancak, her durumda yapılması gereken her şey Otilia'nın üzerine kalıyor.. Gabita, tüm yükü Otilia'ya yüklemekten hiç çekinmiyor; olası bir hamilelik durumunda da Adi'nin Otilia'yı terk edeceği-

tıpkı Gabita'nın sevgilisinin film boyu ortalarda görünmeyişi gibi, çok açık.. Oysa Otilia, bütün eylemlerinin sorumluluğunu üstleniyor; arkadaşı için gün boyu didinirken dahi, sevgilisinin annesinin doğum gününe katılıp onca igğrenç muhabbete katlanıyor..

Filmin tanıtım yazılarında "Romanya'daki yozlaşmayı anlatıyor" cümlesini çok sık okuduk: Ancak bunun için Bebe'ye, bilet kontrolörüne, resepsiyonistlere kadar uzağa gitmeye gerek yok: En yakınındakiler bile bu denli yozlaşmışken bir insan ne yapabilir ki??

Otilia sen bizim her şeyimizsin.. Anamaria Marinca olağanüstü..