Balans Ve Manevra

Teoman'ın yazıp yönettiği '05 yapımı filmi Balans Ve Manevra, büyük bir fiyaskoya dönüşmesiyle birlikte anılan bir film olageldi: Oysa Teoman, daha çekim öncesinde bile başka filmler de çekebileceğini söylemişti, ancak film batınca bu hayaline de bir süreliğine ara verdi..

Filmin hikayesini filan özetlemekle uğraşamayacağım, zira tuhaf bir kesişen hayatlar öbeği olan film, daha ziyade bir Gezelim Görelim: Bodrum tadında: İlginç olup olmadığı bile tartışmaya son derece açık bu enstantaneler arasında sadece Ali'nin ve kısmen de Ümit'in hikayesi bir yere varıyor.. Onun dışında filmin ana karakterleri Timur ve Zeynep'in "tribal" ilişkileri ölüm gibi bir "son"la noktalansa da anlam ifade edip etmediği bile sorgulanabilir: Ki sorgulayacağım.. Ruhi'nin ise filmde ne işi var, inanın çözemedim: 2. kuşak Alamancı çocuğu görünümündeki tecavüzcü kötü adam ve diğer "kötü"lerin de..

Öncelikle filmin merkezindeki ilişki son derece sorunlu: Daha doğrusu bildiğin kadın-düşmanı bir "şey" izliyoruz: Kendisi 2 kadınla grup yapmaktan çekinmeyen adam, sevgilisinin başka biriyle birlikte olduğunu öğrenince onu dövüyor misal: Filmin sonunda da benzer bir sahne karşılıyor bizi: Timur tek kurşunla öldürülürken, Zeynep'e (muhtemelen kurşun bile çok görüldüğünden) tekmeleyerek dahi tükürerek ölüm reva görülüyor.. "Bu babasını erken yaşta kaybetmiş erkeğin filmi"yle filan açıklanabilecek bir durum değil bu, bildiğin kasıt.. Ve hakikaten inanılmaz rahatsız edici..

Bununla birlikte Timur'un üzerine giymeye pek bayıldığı maço (sosyopat diyelim) imajın da altını kazımak gerekiyor sanki: Bıçakla göğsünü boydan boya kesecek kadar "ölümden korkmayan" (kendi cümlesi) bu adamın tripleri Teoman'ın (muhtemelen pek matah bulduğu) mekanik sesiyle ve saçma sapan tekrarlarıyla birleşince cidden katlanılmaz oluyor: Bunu örtmek içinse kılıf hazır: Babasından uzak kalmış erkek çocuk.. İşte bu argüman, kadın-düşmanlığını meşrulaştıracak bir araç görevi görüyor filmde ve hiç de öyle "ay yazık, içten içe üzülüyor aslında" denebilecek bir şey değil.. 

Zeynep'se: "Kadın sadece intikam için aldatır" sistem-önermesinin cisimleşmiş hali: Mutualliğinin parazitlik boyutuna gelişinin vurgulanması için hamile kalması gerekiyor örneğin.. Sürekli şikayet etmesine rağmen, hep aynı: "Çorbayı beğenmedin mi??" diye soruyor, silahın olmadığını fark edince deli gibi Timur'u arıyor: Bu sevgili-anne tripleri Timur'a da iyi geliyor belli ki, "o benim tek varlığım" gibisinden bir şeyler geveliyor.. Ancak değişen bir şey yok yine de: Tekme ve tükürükle öldürülüyor Zeynep: Film boyu canlandıran oyuncusunun bedeninin sömürülüşü gibi..

Ümit'in aforizmalarına filan değinecek değilim..